بدون تو تمام شبهای دنیا یلداست
و من آنقدر برای نبودنت بیداری کشیدم
که فردا شب را می خواهم تا ابد بخوابم
همیشه وقتی می خوابم زمان زود تر می گذرد
فردا شب برای خوابیدن وقت خوبیست
انسانها بیدار می مانند
و خواب ها خلوتند،ساکتند، بی ازدحامند و من راحت تو را پیدا می کنم ...
محمد اولین سالهای زندگی را به سبب مشکلات ناشی از دستگیری پدر و سپس تبعید آن بزرگوار به شهرستان کاشمر به دور از زادگاه و در نهایت ناملایمات روزگار به همراه خانواده در آن شهرستان سپری نمود و بعد از سه سال به شهرستان نقده بازگشت و در همان اولین روزهای زندگی مجبور به تحمل مشکلات ناشی از زندگی در تبعید شد و شاید همین نحوه شروع زندگی بود که نطفه اراده پولادین را در وجود محمد بنا نهاد .
سال 1355 مصادف بود با شروع دوران تحصیل محمد و ایشان دوران ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان را با موفقیت تمام در شهرستان نقده سپری نمود و در سال 65ـ66 موفق به أخذ مدرک دیپلم در رشته اقتصاد وعلوم اجتماعی شد .
بعد از گرفتن دیپلم علی رغم شایستگی های فراوان به سبب مشکلات ویژه که خاص آن دوران بود از ورود به دانشگاه باز ماند .
از سال 1367الی 1369وارد دوران خدمت سربازی شد و پس از پایان خدمت دوباره تلاش جهت ورود به دانشگاه و طی مدارج عالی تحصیل را آغاز نمود تا بالاخره در سال 1373موفق شد در رشته ی کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه ارومیه تحصیلات عالیه خویش را آغاز نمود و در سال 1379 با وجود وقفه ی بسیار( به سبب شرکت در اردوهای تیم ملی) موفق به اخذ مدرک کارشناسی تربیت بدنی از دانشگاه مذکور گشت .
اوراز قهرمان از همان ایام کودکی علاقه وافری به طبیعت داشت و سکوت و صداقت و پاکی حاکم بر طبیعت و کوههای بکر منطقه و هضم شدن در آن را میتوان سر آغاز شکوفایی استعدادهای ذاتی ایشان بیان کرد .
سال 1367در اولین تجربه ی پیش از ورود به دنیای حرفه ای کوهنوردی گروه قندیل را بنا نهاد و بعد از آن فعالیتهای خویش را در گروه کوهنوردی سامرند شهرستان نقده ادامه داد تا بالاخره در سال 1373به همراه جمعی از دوستان پیشکسوت این رشته در سطح شهرستان گروه کانون کوهنوردان نقده را تأسیس کرد و آغاز فعالیتهای این گروه را میتوان سر آغاز ورود محمد به دوران زندگی حرفه ای در رشته ی کوهنوردی قلمداد نمود . سال 1376برای اولین بار پس از فراخوان فدراسیون کوهنوردی در اردوهای آماده سازی تیم ملی جهت اعزام به قلل گاشربروم دو و راکاپوشی در کشور پاکستان شرکت نمود و با نشان دادن توانمندیهای لازم موفق به عضویت در تیم اعزامی به قله راکاپوشی با ارتفاع 7788گشت .و در همان سال به اتفاق 6 نفر از دوستان و اعضاء تیم موفق به صعوداین قله شد و اولین تجربه ی هیمالیا نوردیش را با موفقیت کامل پشت سر نهاد . سال 1377را میتوان نقطه عطف تاریخ زندگی محمد اوراز دانست در این سال قهرمان بلند آوازه ایران زمین در حرکتی تاریخی موفق شد به همراه سه نفر از اعضاء تیم ملی کوهنوردی رفیع ترین قله جهان را به زانو درآورد و بدینسان آرزوی چندین و چند ساله ایرانیان را برآورده سازد و نام خویش را به عنوان فاتح رفیع ترین قله جهان بر پیشانی تاریخ ایران زمین حک نماید .
و بالاخره محمد در سال 1382 پولادین گامهایش را بر بلندای گاشربروم میگذارد غافل از اینکه این سست پیر میهمان کش را یارای ایستایی با قدوم محمد نیست ، و محمد دریا دل پای در آن قله نهاد که کاشربروم از هراس بر خویش لرزید و قاصدی فرستاد تا جامه های سیاه بر قله های دماوند – قندیل و سبلان بر کشند و سالیان سال در انتظار مردی چون محمد باشند.
گوشه ای از افتخارات این ابر مرد ایران زمین :
ـ سال 1376 کسب مقام اول آسیا در صعود به قله راکاپوشی
ـ فتح قله اورست در سال مقام)1377 طلای جهان ) ارتفاع 8878متر
ـ سال 1378 کسب مقام اول جهانی در رشته کوهنوردی
ـ سال1378صعود به قله چوایو به ارتفاع 8201متر ( مدال نقره جهان )
ـ سال 1378کسب مربیگری درجه 1
ـ سال 1378 فتح قله شیشاپانگما به ارتفاع 8012متر
- سال 1378 فتح قله مون بلان بلندترین قله قاره اروپا
ـ کسب دو دیپلم از فرانسه ) جولای و آگوست 1999 )
ـ سال 1382 أخذ گواهینامه دوره مربیگری درجه 2 یخ و برف
ـ سال 1380 فتح قله ماکالو بدون ماسک اکسیژن ( مقام طلای جهان )
ـ سال 1381 فتح قله لوتسه به ارتفاع 8516متر بدون استفاده از ماسک اکسیژن ( مدال طلای جهان (
ـ سپتامبر 2001 صعود به قله آرارات در معیت تیم پیشکسوتان
ـ سال 1381 انتخاب به سمت امور اجرایی فدراسیون کوهنوردی
ـ سال 1382 أخذ گواهینامه مربیگری درجه 2 سنگنوردی
ـ صعود ناتمام به قله گاشربروم یک تا ارتفاع 7900 متر ( مقام طلای آسیا )
ـ مرد سال کوهنوردی در سال های 78 - 79 -80
ـ مربیگری تیم های ملی جوانان و بزرگسالان
ـ دارنده اولین مدال طلای تاریخ ورزش آذربایجان غربی
منبع : shirahankohmarda.persianblog.ir
به گزارش روابط عمومی فدراسیون کوه نوردی و صعود های ورزشی ؛ نتایج مسابقات سنگ نوردی بانوان که در کرمان در حال برگزاریست تا این لحظه به شرح زیر اعلام می گردد. شایان ذکر است نتایج به مرور زمان و مشخص شدن نفرات برتر دیگر در همین صفحه به روز رسانی خواهد شد:
نفرات برتر بانوان در رشته سرطناب رده سنی جوانان
مقام اول: الناز رکابی (زنجان )
مقام دوم :سایه تجلی زاده (کرمان )
مقام سوم : ارغوان صداقت کیش (گیلان )
نفرات برتر بانوان در رشته سرطناب رده سنی نوجوانان
مقام اول : فاطمه جعفری (کرمان )
مقام دوم :مریم سنجیده (هرمزگان )
مقام سوم : فروغ عباسی (فارس)
نفرات برتر بانوان در رشته سرطناب رده سنی بزرگسالان
مقام اول : فاطمه سلیمانی (همدان )
مقام دوم : سجاده سلطانی نژاد (کرمان)
مقام سوم : فاطمه مقدادی (خراسان رضوی )
فدراسیون کوه نوردی و صعودهای ورزشی با توجه به فرا رسیدن فصل سرما و حساسیتهای انجام صعود ، توصیه‌های لازم را با صدور اطلاعیه به کوه نوردان اعلام کرد.
* همراه داشتن پوشاک کافی و مناسب فصل
* آگاهی یافتن از وضعیت آب و هوایی، قبل از صعود به ارتفاعات
* آگاه کردن خانواده، نزدیکان یا دوستان از جزئیات زمانی و مکانی صعود و برگشت
* استفاده از مسیرهای مشخص و پاکوب شده جهت صعود و فرود
* زمان بندی مناسب جهت به پایان رساندن برنامه قبل از تاریکی هوا (بهترین زمان اقدام به بازگشت: ساعت ?(???
* به همراه داشتن وسایل ضروری کوهستان شامل: مواد غذایی کافی و وعده غذایی اضافه، تجهیزات روشنایی، سوت، قطب نما، نقشه منطقه‌ای کوهستان، کمکهای اولیه، چاقو، کبریت، کارت شناسایی، گوشی همراه
* اشراف داشتن بر منطقه صعود از لحاظ مسیرها و نقاط خطرناک (پرتگاهها، مناطق بهمن خیز، مناطق با احتمال ریزش سنگ و ...)
* خودداری از صعود انفرادی، همراه بودن با گروه و افراد مجرب
* پرهیز از اجرای برنامه‌هایی که فراتر از توانایی جسمی، فنی و روحی است.
* خودداری از رفتن به ارتفاعات تا ? ???ساعت پس از بارش برف (به لحاظ احتمال ریزش بهمن)
* استفاده از لباسهایی با رنگهای واضح (قرمز، زرد و فسفری)
* توجه به علائم هشداردهنده ، تابلوهای راهنمای مسیر، هشدارهای افراد مجرب ، امدادگران و افرادی که از ارتفاع برمی گردند.
* فراگیری آموزش‌های کوهنوردی در مراجع ذیصلاح (هیئت‌های کوهنوردی و باشگاهها)
* همراه داشتن شماره تماس ارگانهای امدادرسان منطقه (اورژانس، هلال احمر، نیروی انتظامی)
فیلم سینمایی زیبای مرگ بر فراز اورست که بر اساس یک ماجرای واقعی و از روی کتاب در هوای رقیق اثر جان کراکر شساخته شده است در روز جمعه ساعت 23 از شبکه 3 پخش شد. دوستانی که موفق به دیدن فیلم نشدند، می توانند در صورت دسترسی به اینترنت پرسرعت، فیلم را در آدرس زیر بصورت آنلاین ببینند:
http://www.iransima.ir/FilmDeion.jsp?IDCode=171547&pCode=29&pType=2008-12-05&place=calendar
صعود از کوه ورزشی توأم با راه پیمایی است که رکن و پایه اصلی آن حرکت است. آیا می توان در کوه به راحتی قدم برداشتن در خیابانهای شهر حرکت نمود؟
آیا در این جا نیز می توان پای خود را به زمین ساییده و یا یک پای را جلوی پای دیگر قرار داده و به عبارتی سر به هوا قدم برداشت؟ مسلماً خیر.
فرق عمده این است که مسیرهای کوهستانی خیلی به ندرت دارای سطح صاف و هموار است و از این جهت شخص می باید قدمهای خود را کنترل و تنظیم نماید.
گامهای متعادل از خستگی زودرس جلوگیری و انرژی شما را حفظ می نماید. در این نوع حرکت هیچ وقت نباید پای را به زمین سایید یا استخوانها و عضلات را بی جهت به حرکت درآورد. حفظ تعادل باید به صورتی عملی شود که در صورت احساس سستی زمین زیر پا، بلافاصله خود را به عقب کشیده و حرکات بعدی بدن را تحت کنترل درآورد. اینجاست که به اهمیت راه پیمایی صحیح در کوهستان واقف می گردیم.
عوامل مؤثر در راه پیمایی
تعیین روش صحیح راه پیمایی با عوامل متعددی از جمله قدرت جسمی، میزان بار، مسافت و زمان در ارتباط می باشد.
لذا برای راه پیمایی صحیح در مناطق گوناگون، نمی توان به شرایطی واحد و یکسان دست یافت ولی عوامل اساسی و مهمی که در راه پیمایی صحیح نقش تعیین کننده ای دارد را می توان به ترتیب زیر بیان نمود.
الف ـ سرعت راه پیمایی و تعیین درستی آن.
ب ـ اتخاذ روشی که بر اساس آن سرعت راه پیمایی تنظیم و انرژی بدن ذخیره گردد.
ج ـ استراحت های لازم در خلال راه پیمایی.
الف : سرعت راه پیمایی
توجه به دو قسمت از بدن که کنترلهای جداگانه ای را بر روی اندام اعمال می نمایند به ما کمک می کنند تا به درستی سرعت قدم زدن خود پی ببریم .
در درجه اول : «قلب»، زیرا هرکس به همان سرعتی می تواند حرکت کند که ضربان قلبش اجازه می دهد، هنگامی که قدم برداشتن مستلزم تلاش زیاد و همراه با افزایش ضربان قلب است این امر نشان دهنده این واقعیت است که سرعت راه پیمایی زیاد است.
دوم: «ریه ها» ، چون شخص می تواند آن مقدار سرعت داشته باشد که ریه هایش اجازه می دهند ، مسلماً وقتی که ریه ها با ناامیدی و تلاش زیاد دنبال هوای تازه هستند می توان نتیجه گرفت که سرعت زیاد است.
وجود هر یک از نشانه های فوق باعث می شود که از سرعت راه پیمایی بکاهیم. لذا به خاطر ارتباط مستقیم توان پاها در راه پیمایی با میزان ضربان قلب و تنفس ریه ها ( معروف است که پاهای کوه نورد قلب و ریه دوم او می باشند ) سرعت در خلال راه پیمایی متغیر است.
در شروع راه پیمایی مخصوصاً در صبحها بهتر است که آهسته حرکت نمائیم تا بدن بتواند به خواسته های ما آگاهی یافته و هماهنگی در بین فعالیت اعضای مختلف از جمله چشم، پا، قلب و ریه ایجاد گردد. بعد از مدتی راه پیمایی شخص آمادگی بیشتری یافته و با نشاط و قدرت بدنی خوبی حرکت می نماید. در واقع ارتباط چشم، پا، قلب و ریه به نحو مطلوبی برقرار گشته و با به جریان افتادن خون در بدن ، عضله ها و اعصاب مربوطه نرم گشته و تحرک بیشتر و بهتری برای عکس العمل نشان می دهند.
ب : تنظیم سرعت و ذخیره سازی انرژی
برای آشنایی با نحوه حرکت صحیح در شیبها، تصور نمایید که در پایین پلکانی با تعدادی پله ایستاده اید برای شروع زانوهایتان را حتی المقدور به عقب متمایل نموده و مفصل زانوها را تا حد امکان باز و در یک راستای مستقیم و عمود بر زمین قرار دهید. سپس یک قدم به جلو برداشته و پای عقب را همان گونه راست و به حالت ثابت نگاه دارید . بعد از قرار دادن پا روی اولین پله پای دیگرتان را حرکت داده و قدم بعدی را بردارید. این بار پایی را که روی اولین پله قرار گرفته می باید به حالت راست و ثابت نگهدارید .
این تعویض پاها می باید در تمام طول راه پیمایی رعایت گردد . تا بدین ترتیب سنگینی وزن شما مستقیماً بر روی استخوانهای پا قرار گرفته و فشار حاصل حتی المقدور به زمین منتقل گردد . بدین ترتیب هر یک از پاها در حین قدم برداشتن برای لحظه ای فرصت استراحت پیدا می کنند .
بهتر است که این حرکت را بر روی پله تمرین نموده و سپس آن را در کوه نیز تجربه نمایید . در راه پیمایی گامها باید به صورت موازی برداشته شود وابتدا کف پا و سپس پاشنه پا بر روی زمین قرار گیرد . بنابراین نباید پنجه پا را از قسمت خارجی و یا ابتدا از پاشنه آن بر روی زمین قرار داد .
عضلات پا وظیفه به حرکت درآوردن اهرمها و مفصلها را به عهده دارند ، نه تحمل سنگینی و فشار حاصله از وزن بدن ، بدین خاطر توجه به اندازه گامها و فاصله آن با زمین در راه پیمایی بسیار مؤثر می باشد .
در انجام حرکات ورزشی اندازه های طبیعی بدن نقش به سزایی داشته و به تجربه ثابت شده که اندازه گامهای هر شخص در راه پیمایی برابر با اندازه طبیعی کمر وی می باشد . فاصله گامها از زمین نبایستی از قوزک پا بیشتر باشد چون در غیر این صورت عضلات در هنگام جابجایی و قدم برداشتن انرژی بیشتری مصرف نموده و زودتر خسته و ناتوان می گردند.
دقت بر مسیر راه پیمایی از طریق چشم بسیار حائز اهمیت است و نمی تواند به صورت یک عادت و عمل عادی درآید . کوهستان محیطی است که تحت تأثیر نیروهای طبیعی فراوانی قرار دارد و به عنوان مثال مسیری که یک بار قبلاً تجربه کرده ایم ممکن است بر اثر ریزش کوه ، جاری شدن سیل، فرود آمدن بهمن و ده ها عوارض دیگر دگرگون شود . نادیده گرفتن نکات یاد شده فوق ممکن است باعث صدمه دیدن عضلات و مفاصل گردد.
ج : استراحت در خلال راه پیمایی
در طول ساعات اولیه روز وقتی که هنوز بدن خسته نشده توقف ها باید خیلی کم و کوتاه باشد. برای استراحت کنندگان بهتر است در حالت ایستاده قرار گیرند و با تکیه بر یک درخت یا تخته سنگ کوله را از دوش خود بردارند و روپوش به تن کنند و تنفس عمیق انجام دهند و در طول ساعات بعدی راه پیمایی بدن نیازمند استراحت کاملتر است و در این حال راه پیمایان می توانند در یک جای مناسب نشسته و در حالی که پاها صاف و کشیده بر روی زمین قرار دارد ، شخص می تواند خوردنی و نوشیدنی از نوع قندی میل نماید .
از نظر روانی بهتر است که در بالای شیب استراحت نمایید نه در پایین آن و سعی کنید محلی را انتخاب نمایید که مشرف به مناظر خوبی باشد و امکان عکس برداری را برای شما فراهم سازد . انجام این کار ، فکر شما را از پاها و عضلات خسته تان باز می دارد .
در مناطق مشرف به باد استراحت ننمایید چون وزش باد و هوای سرد عضلات شما را به سرعت می بندد .
چگونگی حرکت در راه پیمایی های طولانی:
در کوه پیمایی، قدمهای متعادل و آهنگ ثابت و سرعت یکنواخت رکن اساسی می باشند. چنانچه یک روش کوه پیمایی بسیار مهم را خواسته باشیم تعیین کنیم که بر اساس آن سرعت راه پیما تنظیم و انرژی ذخیره و به طور متعادل مصرف گردد آن روش قدم برداشتن توأم با استراحت می باشد.
راه پیمایی در کوهستان همراه با صرف انرژی زیاد است لذا پا و ششها احتیاج به یک زمان کوتاه استراحت در خلال حرکت پیدا می کنند. در قدم آهسته همان طور که در هر گام یک لحظه و مکث وجود دارد، تعداد تنفس می باید با این جریان تطبیق داده شود. به طور مثال در شرایط معمولی هر سه یا چهار گام یک عمل دم و هر سه یا چهار گام دیگر با عمل بازدم هماهنگ می گردد، در یان مثال گامها سریعتر از ریه های شخص عمل می کند و در واقع گامها باید در مکث بوجود آمده استراحت کنند لکن در ارتفاعاتی که هوا رقیق است ریه ها احتیاج به مکث دارند و در ازاء هر دو، سه، یا پنج نفس یک قدم برداشته می شود.
در ارتفاعات بالا کوه نوردان می باید آگاهانه نفس عمیق و سریع و پشت سر هم بکشند در ارتفاعات پایین عضله های پا هستند که احتیاج به زمان بیشتری جهت کسب انرژی دارند. یک عامل مهم در راه پیمایی توأم با استراحت، هماهنگی فکری و روحی می باشد. وقتی که قله همانطور دور و غیرقابل دسترس به نظر می رسد. شخص می باید به این روش اعتماد نماید که مسافتهای باقی مانده را به کندی ولی پیوسته پشت سر بگذارد. در این نوع حرکت گامها می باید آهسته تر از مواقع معمولی برداشته شود، به نحوی که نفس کشیدن مانع صحبت کردن نشود. اگر در هنگام حرکت دچار تنگی نفس بشویم و نتوانیم براحتی با دیگران صحبت نماییم می توان نتیجه گرفت که سرعت قدم برداشتن زیاد است.
قدم برداشتن آهسته و متعادل، احتیاج به استراحت ثابت و ایستای کمتری پیدا می نماید و بسیار بهتر از قدم برداشتن سریعی است که مستلزم تعداد استراحت بیشتری می باشد یک کوه پیما می باید بدون نیاز به استراحت، لااقل برای مدت یک ساعت راه پیمایی نمودن بتواند بر روی شیبهای تند با هماهنگی قدم برداشته و تنفس خود را کنترل نماید. یک نفر مبتدی نباید بیشتر از ده کیلومتر در روز راه پیمایی نماید مخصوصاً در شرایطی که ارتفاع بیشتر از 1500 متر باشد. در مناطق برفی و قلوه سنگی این مقدار به تناسب کاهش می یابد.
نحوه حرکت در سرازیری
اولین مرحله آمادگی هنگام حرکت در سرازیری این است که داخل پوتین جوراب ضخیم و نرم دیگری پوشیده و با بستن محکم بندکفش از حرکت اضافی پا در پوتین جلوگیری نماییم. مراحل چهار گانه حرکت در سرازیری :
1 - قدمهای برداشته شده در سرازیری می باید متعادل تر از قدمهایی باشد که تنها تحت تأثیر قوه جاذبه قرار می گیرد و بی اختیار برداشته می شود.
2 - پا در هر قدم با زانوی شکسته بر روی زمین قرار می گیرد و پاها مرتب و متواتر در کنار یکدیگر حرکت می نمایند. راه پیمایی در سرازیری هیچ کجا به اندازه راه پیمایی در سربالایی مشکل نیست ولی نباید شدت جراحات وارده را در سرازیری نادیده گرفت.
3 - در سرازیری است که خراشهای پوستی ایجاد می شود و مفصل زانوها جابجا شده مچ پا می پیچد، لذا سرعت راه پیمایی در سرازیری نباید خیلی بیشتر از سرعت سربالایی باشد.
4 - در سرازیری شخص باید گامهای خود را با اختیار و کنترل شده بردارد و به دلیل همین کنترل حرکت است که شخص باید به میزان سرعت خود دقت نماید. معروف است که کامیون با هر دنده ای که در سربالایی می رود حداکثر با یک دنده سبکتر از آن در سرازیری به آن توجه کند و همچنین به استراحت در سرازیری به همان اندازه استراحت در سربالایی اهمیت دهد.
تنفس صحیح در کوه
تنفس باید عمیق و به طریقه صحیح صورت گیرد برخلاف آن چه اکثر اشخاص انجام می دهند حجم ششها نباید از طرفین افزایش یابد در اثر این نوع تنفس غلط حجم قفسه سینه افزایش می یابد.
در تنفس صحیح حجم ششها از ناحیه تحتانی افزایش یافته که این امر با افزایش حجم شکم همراه است. این شکل تنفس در ناحیه شکم به صورت ضربان مشخص و روشنی قابل رؤیت می باشد.
لذا از نظر راحتی هیچ وقت نباید کمر را محکم با کمربند و مانند آن بست، کمربند می باید در پایین ترین حد ممکن بسته شود، در این روش باید سعی گردد هوای دم به تحتانی قسمت ریه ها هدایت و انباشتگی ریه ها از هوای دم انجام پذیرد. عمل بازدم بعد از یک مکث چند ثانیه ای و حداقل سه ثانیه به دنبال عمل دم با فشار پرده دیافراگم به قسمت تحتانی ششها به طور کامل با حداکثر تخلیه صورت بگیرد.
فهرست کتب کوهنوردی ردیف. عنوان کتاب / مولف یا مترجم / سال چاپ
فهرست کتب کوهنوردی چاپ شده در ایران طی سالهای 1330 الی 1385
ردیف. عنوان کتاب / مولف یا مترجم / سال چاپ
مثل همه ورزشهای دیگر ، کوه نوردی شما را ملزم می سازد تا قوانین و مقرارت مرتبط با آن را دنبال نمائید . این مجموعه قوانین برای کسانی که وارد دنیای کوه و طبیعت می شوند جزء اصول پایه و اساسی می باشند . اگر چه برخی افراد فراموش می کنند آنها را مورد توجه قرار دهند . در اینجا چند نمونه از قوانین اساسی را برای شما ذکر می کنیم ؛ که آنها را بخاطر بسپارید تا ضمن داشتن سفری شاد و مفرح ، تاثیری مخرب برای طبیعت و دیگران نداشته باشید .
قبل از کوه نوردی :
قبل از هر چیز دیگری ، مطمئن شوید که شما توانائی این سفر را دارید . فعالیت کوه نوردی در صورتی که از شرایط جسمی و روحی مطلوب برخوردار نباشید ، احتمال بروز سانحه و عدم موفقیت برنامه را بالا می برد . این ورزش نیاز به آموزش و تمرکز فکری دارد . مشکلاتی که در زمان کوه نوردی برای شما بوجود می آید یقینا بر کل برنامه و یا دیگر کوه نوردان تاثیر خواهد گذاشت .
لازمه کوه نوردی فقط آمادگی جسمانی و مهارت نیست بلکه تجهییزات و اسباب خاص خود را نیزمی طلبد . مطمئن شوید که تمام وسایل مورد نیاز را با خود به همراه دارید . با تهیه فهرستی از ملزومات و تدارکات لازم برای اشکال مختلف برنامه ها ، با توجه به ویژگیهای فصلی ، زمانی ، سطح برنامه ، و... خود را مجهز نمائید . همواره مواد غذائی مناسب و نوشیدنی به میزان کافی به همراه داشته باشد .
کوه نوردی یک ورزش تیمی می باشد از کوه نوردی بصورت انفرادی اجتناب کنید ، زیرا در زمانی که به کمک نیاز دارید ، کسی برای یاری شما وجود نخواهد داشت . بعلاوه برای انجام بسیاری از مهارتهای تکنیکی در کوه نوردی مانند سرپرستی برنامه احتیاج به بیش از یک نفر می باشد .
از مقصد خود با اطلاع باشید . از کوهی که هیچ تحقیقی درباره اش نکرده اید بالا نروید . بهتر است در زمانی که اطلاعات کافی از هدف خود ندارید ، به تیم معتبری ملحق شوید که اطلاعات کاملی از کوه مورد نظر شما دارند و یا ضمن آموزش های لازم ، خودتان را به آخرین نقشه مسیر مجهز کنید .
زمانی که به کوه نوردی می روید ، حتما کسی از رفتن شما به آن کوه اطلاع داشته باشد تا در صورت طولانی شدن کوهنوردی شما و بروز نگرانی بتوانند اقدام لازم را انجام دهند.
در زمان کوهنوردی :
از زیبائی های محیطی محافظت کنید تا افراد دیگر هم از آنها لذت ببرند . چیزی را از خود بر جا نگذارید و همچنین چیزی را از کوه برای خود بر ندارید .
از وسایلی مانند پودر صابون که سازگار با طبیعت هستند استفاده کنید .
منابع آب را خراب یا آلوده نکنید .
همیشه از سرپرست تیم خود اطاعت کنید . دستورات او را اجرا کنید و از گروه جدا نشوید . عدم حرکت در مسیر مشخص ، ممکن است باعث صدمه زدن به طبیعت شود و یا ممکن است احتمال گم شدن شما را زیاد کند .
هرگز خارج از حیطه توانائی خود کوه نوردی نکنید .
بدانید که چه موقع شما باید به مبدا برگردید .
از بهترین قضاوت خود استفاده کنید . بسیاری از کوه نوردان بخاطر عدم درک شرایط و تغییرات محیط و یا وضعیت جسمی و روحی خود ، در هنگام کوه نوردی دچار آسیب و حتی مرگ شده اند . واقع بین و انعطاف پذیر باشید و منطقی تصمیم بگیرید .
بعد از کوه نوردی :
اطلاعات و تجربیات هر برنامه ، با توجه به دیدگاههای افراد مختلف می تواند متفاوت باشد پس سعی کنید گزارشی از برنامه انجام داده شده را با ذکر جزئیات تهیه نمائید . این گزارشات ضمن مفید بودن برای فعالیتهای بعدی خود شما ؛ برای دیگرانی که در همان محیط و شرایط خواهان کوه نوردی هستند سودمند خواهد بود . فراموش نکنید هر برنامه مانند خلق اثری توسط شما می باشد ( خواه بصورت سیاه مشق و خواه بصورت خود اثر ) برای آنچه انجام می دهید ارزش قائل باشید و در ثبت آن بکوشید .
در آخر اینکه :
با پیروی از این قوانین و روش ها ، نه تنها به دیگران شانس تجربه کردن طبیعت دست نخورده و بکر را می دهید بلکه می توانید مطمئن باشید که همیشه طبیعتی زیبا برای لذت بردن از آن در اختیار دارید .
منبع : www.damavandclub.com
